Pionier w wielu dziedzinach

Przez całe życie dr Georg H Endress przejmował inicjatywę i poruszał sprawy do przodu. Podstawą jego pracy był rozwój Grupy Endress+Hauser, którą od skromnych początków przekształcił w międzynarodowego gracza. 9 stycznia przypadają 100 urodziny przedsiębiorcy. Jego dziedzictwo jest nadal widoczne - w rodzinnej firmie oraz daleko poza nią.

Dlaczego został przedsiębiorcą? Georg H Endress miał na to pytanie dwie odpowiedzi. Oficjalna brzmiała: "Chciałem udowodnić sobie, mojej rodzinie i światu, że potrafię przekuć pomysł w sukces.” Nieoficjalnie powtarzał: "Kiedy nasze piąte dziecko było w drodze, moja żona poprosiła mnie, żebym coś zrobił - więc zostałem przedsiębiorcą."

Ale najpierw najważniejsze... Georg Herbert Endress urodził się 9 stycznia 1924 roku we Fryburgu w Niemczech, gdzie jego ojciec prowadził fabrykę gazów technicznych. Kształcił się w Zagrzebiu w Chorwacji, gdzie jego ojciec pracował później jako dyrektor generalny. Georg H Endress uczęszczał do szkoły średniej w Bazylei. Rodzina przeniosła się tam z powodu niespokojnej sytuacji politycznej w Europie, kiedy jego ojciec został przeniesiony do Paryża.

Endress ukończył praktykę jako mechanik, a następnie pracował dla różnych firm w Szwajcarii. W tym samym czasie uczęszczał na zajęcia wieczorowe na uczelni technicznej. Ale po pięciu semestrach to się skończyło: jego ojciec przestał go wspierać, ponieważ jego zdaniem syn zbyt wcześnie chciał założyć rodzinę. Georg H. Endress poznał Alice Vogt podczas służby wojskowej w Ticino. Para pobrała się w 1946 roku, a pierwsze z ośmiorga dzieci urodziło się w 1947 roku.

W tym czasie Georg H Endress pracował dla swojego ojca. Sprzedawał wyprodukowane w Wielkiej Brytanii pojemnościowe mierniki wilgotności dla przemysłu tekstylnego w okolicach Bazylei. Młody inżynier wrócił z wizyty u producenta tych urządzeń, Fielden Electronics, a w jego bagażu znajdował się nowy typ urządzenia do pomiaru poziomu i plan, by od tej pory sprzedawać je w Niemczech.

Jako obywatel Szwajcarii, Endress potrzebował niemieckiego partnera do swojego projektu. 29-latek znalazł swojego odpowiednika w Ludwigu Hauserze (58), kierowniku małego banku spółdzielczego. 1 lutego 1953 r. spółka L Hauser KG została wpisana do rejestru handlowego "w celu sprzedaży urządzeń elektronicznych Fielden-Endres" (z uwzględnieniem błędu w pisowni). Firma została nazwana na cześć żony Hausera, Luise, która była również pierwszym udziałowcem firmy z pakietem 2000 marek niemieckich.

Rozwój firmy od samego początku był bardzo dynamiczny. W 1955 r. inżynier złożył wniosek o swój pierwszy patent, a w 1956 r. młoda firma w wynajętych pomieszczeniach rozpoczęła swoją pierwszą własną produkcję. Wkrótce produkcja rozprzestrzeniła się na kilka budynków - warsztat mechaniczny, produkcję elektroniki, wysyłkę i biura - które pracownicy czule i prześmiewczo nazywali " Zjednoczonymi Zakładami Chałupniczymi"’.

Przezorność i rozwaga stanowiły podstawę sukcesu. Podczas gdy Georg H Endress rozwijał firmę z doskonałym wyczuciem rynku i klientów, Ludwig Hauser czuwał nad finansami. Wiele z zasad, których Endress+Hauser przestrzega do dziś, kształtowało się już w tamtym czasie.

Georg H Endress rozwijał swoją działalność krok po kroku zgodnie z "metodą wałkowania ciasta", aby zmniejszyć zależność od poszczególnych technologii, branż i regionów. Od samego początku w DNA firmy znajdowała się również silna koncentracja na klientach.

Mały start-up stawał się coraz większym graczem. Było to możliwe, ponieważ Georg H Endress wiedział, jak do swoich projektów zainspirować ludzi, którzy w swoich dziedzinach byli od niego lepsi. GHE, jak nazywano go wewnętrznie, był szefem o ostrych zasadach: "Nie szukam i nie cenię popularności", powiedział kiedyś. "Wolę usłyszeć, jak ktoś mówi mi, że mam dobrą firmę i świetnych pracowników, niż jak ktoś poklepuje mnie po plecach i mówi, że jestem świetny"

Endress zawsze przywiązywał dużą wagę do szkoleń i dalszej edukacji. Uczynił z Endress+Hauser wzorcową firmę w tym zakresie. Uruchomił trójnarodowy program praktyk zawodowych w regionie Bazylei, zainicjował trójnarodowy program studiów inżynierskich i był zaangażowany we współpracę transgraniczną. Był aktywny w niemieckim stowarzyszeniu biznesowym WVIB oraz w regionalnym stowarzyszeniu Górnego Renu, a także wspierał inicjatywę BioValley, sieć w dziedzinie nauk przyrodniczych.

Kiedy w 1995 r. przekazał zarządzanie Grupą swojemu synowi Klausowi, firma zatrudniała 4300 pracowników na całym świecie, a jej obroty wynosiły 680 milionów franków szwajcarskich.

Georg H. Endress otrzymał wiele nagród za swoje osiągnięcia w zakresie przedsiębiorczości i zaangażowanie społeczne - w tym Niemiecki Federalny Krzyż Zasługi ze Wstęgą i nominację na francuskiego Kawalera Orderu Narodowego Legii Honorowej, doktorat honoris causa Uniwersytetu w Bazylei i honorowe senatorstwo Uniwersytetu Alberta-Ludwiga we Fryburgu.

Georg H Endress zmarł po krótkiej chorobie 14 grudnia 2008 r., na kilka tygodni przed swoimi 85 urodzinami. Jednak jego dziedzictwo pozostaje widoczne, a jego praca pozostaje żywa na wiele sposobów: w firmie, która jest obecnie liderem w technologii pomiarów procesowych, w jego dużej rodzinie, która liczy obecnie ponad 75 członków, poprzez Fundację Georga H Endressa, która zajmuje się edukacją i badaniami, oraz w wielu ludziach, na których miał wpływ i którzy wciąż o nim pamiętają.